Toen ik binnenkwam en Chantal nog even naar boven ging om de kleinste uit bed te halen, gingen de oudste twee meteen los. Binnen een paar minuten vielen de eerste tranen, maar gelukkig werd en daarna niet meer gehuild. Oh ja: “papa, kijk eens wat een spierballen ik heb!”.
Mama besloot om met z’n allen een spelletje Doolhof te spelen. Het was supergrappig om te zien hoe ze met haar oudste een onderonsje maakte om vooral te verliezen, omdat zijn jongere broertje het verliezen nog niet helemaal kon incasseren. Toen de oudste gewoonweg niet kón verliezen, was het toch weer even mis. Maar Chantal en Henk zijn inmiddels op alles voorbereid, dus twee minuten later was alles weer koek en ei.
Terwijl Henk bezig was met de tomatensoep, ging Chantal een aantal mooie familiefoto’s in lijstjes doen. En zoals vrij gewoonlijk is voor jongens van 4+ werd er lekker gegamed op de Playstation, gespeeld op de telefoon en hier en daar getrokken aan dekens. De kleinste vond alles prima en bleef maar lachen.
Na de heerlijke maaltijd, hier en daar werden nog een paar extra schepjes soep naar binnen gelepeld, mocht de oudste ijs halen. “Want”, zo had papa gezegd, “het is feest vandaag en dus nemen we een ijsje”. Wat volgde was een onderhandeling over het aantal bolletjes en mét of zonder slagroom. Ik schrijf dit alles met een grote glimlach op mijn gezicht, want ik kom er steeds meer achter hoe kinderen precies weten hoe hun ouders ‘werken’. Dus toen de oudste geen slagroom mocht hebben, vroeg hij gewoon of hij een paar hapjes slagroom van zijn vader mocht.
Het naar bed brengen was het meest drukke moment van de dag. Want zie maar eens drie jongens in drie totaal verschillende leeftijden naar bed te krijgen. Inclusief het tandenpoetsen, knuffels geven, pyjama’s aandoen, aai over de bol en onderstoppen. Ik denk dat de oudste twee in totaal nog twee of drie keer extra uit bed kwamen, omdat ze toch echt nog een kus van hun jongste broertje wilde hebben.
Elke shoot kom ik er weer achter hoe mooi het is om ouder te mogen zijn van een kind. En elke keer krijg ik meer respect voor andere ouders, helemaal als ze drie kinderen hebben : )