“Maar hoe kom je eigenlijk aan mijn nummer?” Ik vroeg Manon toch nog even hoe ze ons gevonden had, want we krijgen vaak via via aanvragen en dan vind ik het extra leuk om even “dank je” te zeggen. En eigenlijk kon het al bijna niet anders: Nicoline had onze naam doorgegeven aan haar collega. Supertof! Extra veel zin in deze Day in the Life shoot!
Dus ik in de auto naar Bodegraven. Naar een heerlijk actief gezin met drie “grote kinderen”, een hond en nu ook nog een kleintje er bij. We gingen diverse dingen doen, deze middag: spelletjes, koekjes bakken, lekker wandelen, even voetballen buiten: kortom veel verschillende activiteiten. En dat is altijd extra leuk, want op die manier kun je zoveel mogelijk momenten uit iemands leven vastleggen.
Hier ongeveer werd de “nu-niet-meer-jongste” wakker gemaakt. Zo heerlijk om te zien hoe diep kinderen nog overdag kunnen slapen. En dat ze een paar minuten later dan weer vol energie meedoen met het gezin.
Jup, ook een schattig hondje. Ze kunnen zo lekker smekend kijken!
We gingen een kleine wandeling maken. Allemaal de kleren aan, laarzen zoeken, de oudste zijn vogelboek mee en gaan!
Day in the Life
Eigenlijk was dit best wel handig: bij aankomst overlegden we nog even over het wel of niet een familieportretje maken. In een paar minuten tijd heb je zo, vrij gemakkelijk, tôch een foto van je complete gezin. Want ik merk dat de meeste stellen hun tijd vaak verdelen over de verschillende kinderen en daardoor heb je zelden echt een foto waar iedereen op staat. Die bovenste foto is voor aan de muur, die onderste is dan mijn favoriet ; ) Er zat ongeveer één minuut tussen beide foto’s in denk ik ; ) En ook al is dit niet helemaal de officiële “day in the life”-manier, tóch hoort hij er best bij.
Ik sloot de shoot af met tien minuten naar buiten voor voetbal. Want ja… het was beloofd dat er ook foto’s van het voetbalmoment zouden komen 😉 Voila!